tryb

tryb {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. trybbie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'określony sposób postępowania, załatwiania pewnych spraw, z zachowaniem ustalonej kolejności poczynań; porządek, metoda postępowania, sposób, procedura, system, zwyczaj': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zmiana trybu życia. Ustalony tryb załatwiania formalności. Zmienić dotychczasowy tryb pracy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle w lm {{/stl_8}}{{stl_7}}'ząb na kole, wale itp. przenoszącym napęd': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyłamane dwa tryby na kole zębatym. Nasmarować tryby przekładni. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}jęz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'kategoria gramatyczna wyrażająca stosunek osoby mówiącej do czynności wskazanej w orzeczeniu, wprowadzana przez odpowiednie formy fleksyjne czasownika' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}muz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'rodzaj skali, gamy lub tonacji': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tryb durowy, majorowy. <niem.> ZOB. {{/stl_10}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}idzie [i in.] swoim trybem [torem, swoją koleją] {{/stl_7}}